English

Romuald Spychalski

Crew: Soliści

————

Należał do grona najwybitniejszych tenorów powojennej historii polskiej sceny muzycznej. W wieku 19. lat rozpoczął studia wokalne w Szkole Muzycznej w Łodzi, w klasie prof. Marii Sobolewskiej. Na profesjonalnej scenie debiutował w Operze Śląskiej w Bytomiu w 1952 roku partią Stefana w Strasznym dworze Moniuszki. Później były: Książę w Rusałce Dargomyżskiego, Dzidzi w Hrabinie Moniuszki i Lorenco w Fra Diavolo Aubera.

Z sezonem 1955/1956 został solistą Opery Łódzkiej. Po rocznym stypendium w mediolańskiej La Scali włącza do swojego repertuaru: Ernesta w Don Pasquale i Nemorina w Napoju miłosnym Donizettiego, Alfreda w Traviacie Verdiego, Almavivę w Cyruliku sewilskim Rossiniego. Z czasem w osobie Spychalskiego znajdują świetnego interpretatora: Leński w Eugeniuszu Onieginie Czajkowskiego, Jontek w Halce Moniuszki, Pinkerton w Madame Butterfly i Cavaradossi w Tosce Pucciniego, Canio w Pajacach Leoncavalla, Książę w Rigoletcie Verdiego oraz Prologus i Epilogus w Tragedyji o Janie i Herodzie Twardowskiego. Solistą Teatru Wielkiego w Łodzi był do 1980 roku, a ostatnią premierą w jakiej brał udział był Henryk VI na łowach Kurpińskiego, w którym kreował rolę Milorda Rydynga.

Był ulubieńcem publiczności, wszechstronnym artystą, a potwierdzeniem jego ogromnych możliwości artystycznych są także lata współpracy z Operetką Warszawską, w której błyszczał jak niezrównany Daniło w Wesołej wdówce Lehára, Eisenstein w Zemście nietoperza Straussa, Edwin w Księżniczce czardasza Kalmana, Szejk w Miłości  szejka Lidy i Adam w Ptaszniku z Tyrolu Zellera.